Hier korte beschrijvingen van boeken die ik lees, voor mezelf, zodat ik weet wat ik zoal lees in een jaar, maar wellicht ook voor jullie, ter inspiratie. Kijk hier voor een overzicht van boeken die ik in 2018 en 2019 las.
2020 ben ik dus vergeten te beschrijven... om allerlei redenen. Toch zullen in onderstaande stukjes ook genoeg referenties staan naar boeken die ik vorig jaar las.
Vorig jaar las ik onder andere de Mistborn trilogie van deze schrijver. Ik ben een fantasie leek (op de usual suspects zoals ASOIAF en LoTR/Hobbit na) en werd op Reddit op deze schrijver gewezen. De Mistborn trilogie was fantastisch en daardoor meteen zin gekregen in één van zijn andere verhalen, en wel de Stormlight Archive trilogie.
Het boek was even inkomen, voornamelijk door de proloog. In de Mistborn trilogie zijn de karakters vrij overzichtelijk, en door alle verschillende namen in de proloog van dit boek, was ik bang terecht te komen in een boek wat me deed denken aan een boek wat ik ooit las van Tolkien. De samenvatting van dat boek is als volgt: Een heel gesmijt met moeilijke namen van elfen.
Toch doorgezet, en uiteindelijk kwam de overzichtelijkheid zoals deze ook in Mistborn is opgeschreven hier ook terug. Lekker een hoofdstuk per karakter en op een paar interludes na maar een handvol karakters met moeilijke namen.
Wederom weer een heerlijk boek, met een constante spannende onderlaag die er voor zorgt dat je zin hebt om door te lezen en de rest van de wereld te ontdekken.
Dit boek lag al een tijd op mijn nachtkastje, maar doordat zowel Ildefonso Falcones als Ken Follett met een nieuw boek kwamen, stond deze even op pauze.
Omdat deel twee van de Stormlight Archive trilogie een wat langere bezorgtijd had, heb ik tussendoor dit boek maar opgepakt.
Ik vond het een interessant verhaal, ook om wat te lezen over de toestanden in Ethiopië in de vorige eeuw, maar het verhaal zelf viel eigenlijk wat weg door het middenste hoofdstuk over Rinus. Het boek had gerust geheel over Rinus mogen gaan.
Dat viel wat tegen dus... maar desalniettemin het één en ander geleerd over Ethiopië, Haile Selassie, Deng, en de Hollandse suikerfabrieken in het land.
Ik kon na The Way of Kings de Stormlight Archive wereld niet meer loslaten... dat zie je ook wel aan mijn leeslijst denk ik.
Het verhaal bouwt zich weer verder uit, en ondanks dat het een dik boek is leest het heerlijk weg. Dat het dusdanig goed is geschreven dat je eigenlijk vergeet dat je 'Engels' leest is fijn.
Ondanks dat er ook wat politieke stukken in de boeken zitten, en de spanningsboog soms wat varieert wilde je constant doorlezen. De namen blijven overzichtelijk en dat je wederom per hoofdstuk een karakter meekrijgt is ook fijn.
Het einde zag ik niet aankomen... maar daardoor had ik meteen zin in het volgende boek.
Meteen maar weer doorgegaan met het volgende boek... ik dacht als we nu toch bezig zijn met een stevige 'trilogie' dan kan ik hem maar beter uitlezen ook.
In Oathbringer gaat het verhaal verder. Ik mistte soms de 'epischheid' zoals in The Way of Kings, omdat daar toch een bepaalde opbouw qua magie e.d. in zit die het nog wat mysterieus maakt.
Midden in het boek merk je dat ze de breedte in gaan en zijn er wat hoofdstukjes die wat minder rap gaan... steden ontdekken en weet ik wat.
Gelukkig komt er rond 70% van het boek een omslagpunt en eigenlijk is het daarna aan één stuk door super tof. Heerlijk einde ook.
Alweer het laatste gepubliceerde boek uit de Stormlight Archive... pas recentelijk uitgekomen (vergeleken met de andere 3 ;-) en wederom erg tof.
Dat er nog 6 boeken komen (het wordt net als voor de schrijver, voor ons als lezer ook een soort levenswerk op die manier) maakte me wel nieuwsgierig naar de richting van dit boek maar ik ben absoluut niet teleurgesteld.
Eigenlijk begint het boek meteen sterk en op wat kleine dalingen in de spanning na, vind ik het hele boek eigenlijk een doorlezer.
Het voelt nu wel bevrijdend om even klaar te zijn met deze serie... (want er zijn nog zoveel andere leuke boeken ;-) maar ik heb ook wel weer zin in deel 5. Die laat nog 2 jaar op zich wachten.
Voor iedereen die zin heeft in een episch groot verhaal, met overzichtelijke karakters en genoeg diepgang voor ieder, kan ik deze serie van harte aanbevelen. Het is toegankelijk geschreven en sleurt je mee in de wereld van Roshar.
Ik kreeg van een collega de tip over dit boekje, en wilde het eigenlijk niet lezen omdat ik van te voren dacht daar cynisch van te worden...
Nou bleek dat ook wel zo te zijn. Er wordt een hoop besproken en op zich een interessant inzicht, maar soms voel je je ook wel machteloos en word je weer even met je neus op de feiten gedrukt. Desalniettemin denk ik wel weer even goed om inzicht te krijgen in het reilen en zeilen.
Ik mocht weer naar de boekhandel! Het leek me leuk om weer eens bij de boekhandel naar te binnen te stappen om wat te struinen. O.a. naar wat standalone fantasy (na de enorme Stormlight Archive reeks), maar ook gewoon een mooie roman.
Omdat ik de boeken van Murat Isik boven verwachting goed vond, en dit verhaal er wat op vond lijken, leek het me een leuke afwisseling van de fantasy boeken van afgelopen tijd.
Indrukwekkend verhaal over een jongen die opgroeit in het Glasgow van de jaren 80. Mooi inzicht in de sfeer van die tijd, en dan vooral de grauwe sfeer waarin Shuggie leeft.